GYLT İnceleme

GYLT İnceleme

GYLT Tequila Works’ün hazırladığı, ilk olarak 2019’da Google’ın Stadia yayın hizmetine özel olarak piyasaya sürülen gizli bir korku macerasıdır. Bu platform kapandığından bu yana, daha geniş bir sürümde yayınlandı ve benzerlerini anımsatan bir sanat tarzıyla ürkütücü bir hikaye sunuyor.

Hikaye sizi kayıp kuzeni Emily’yi arayan Sally adında genç bir kızın Converse spor ayakkabılarına götürüyor. “Kayıp” posterleri asmakla geçirilen karlı bir gece, sonunda onu, Sally ve Emily’nin okulunun canavarlarla dolu bir versiyonunu andıran sis dolu bir kabus manzarasına götürür. Görünüşte Sally canavarlarla savaşırken, zorbalık, yalnızlık ve depresyon temalarını ele aldığı için korkuya, insanları içeren daha derin ve daha ciddi bir olay örgüsü eşlik ediyor.

bunu takdir ediyorum GYLT bu konuları ele almak için yola çıktım, ancak bunların nasıl keşfedildiği konusunda daha fazla incelik tercih ederdim. Oyun, Emily’nin zorbalığını, duvarlara karalanmış acımasız grafitiler ve gözdağı veren konumlara yerleştirilmiş mankenler gibi şeylerle tasvir etme konusunda beceriksizdir. Sally’nin sürekli anlatımı, sanki geliştiriciler oyunun temalarının anlaşılmasını sağlamak istiyormuş gibi aşırı açıklamaya yol açıyor.

Oyunun konusunu, Sally’nin kendisi kadar bahsetmesine gerek kalmadan vurgulayacak pek çok çevresel hikaye anlatımı var. Hikayenin ilerleyen kısımlarındaki “olay örgüsü” tamamen anlatıdan beklediğim şeydi ve son, iki ana karakterin çocuk olduğu bir oyun için neredeyse fazla ağır gelen bir seçim içeriyor.

Oyun seçenekleri daha hoş karşılanır. GYLT büyük ölçüde gizliliğe dayanır, ancak size genellikle savaşma seçeneği sunulur; bu, ister gizli bir öldürmek için bir düşmanın arkasına gizlice girmek, ister el fenerinizi bir silah olarak kullanarak onlarla kafa kafaya çarpışmak anlamına gelir. Alan Wake. Kargaşayı kontrol etmeye giden düşmanın yanından gizlice geçerken, soda kutuları dikkatinizi dağıtmak için hazırdır, onları nereye atarsanız atın, yerde takırdayıp köpürürler.

Bu gazlı içecekler aynı zamanda birkaç bulmacayı çözmek için de akıllıca kullanılıyor. Ancak çoğunlukla bulmacalar hafiftir, keşif etrafında döner ve el fenerinizi veya oyunun ilerleyen bölümlerinde bulacağınız yangın söndürücüyü kullanır. Burası gizlilik GYLT başlangıçta basit olmasına rağmen daha sonraki alanlarda zorluk sunarak parlıyor.

Düşman tasarımı ilginç ve çoğu zaman gerçekten ürkütücü. Oyun, çocukların kabusu olan aptal görünümlü canavarlar ve dev şişkin gözlerle başlıyor. Sonunda, mankeninizin ikizi açık yüzünün ruhsuz boşluğuna bakıyorsunuz, o da hastalıklı tatlı bir sesle “Buraya gelin” diye mırıldanıyor. Gerçekten rahatsız edici. Patronlar, normal düşmanlarla karşılaştırıldığında hem tasarım hem de mekanik açıdan hayal kırıklığı yaratıyor.

Bir boss dövüşünde, sahne ışıklarından kaçarak bir tiyatro salonuna gizlice girmemi sağladı, ancak spot ışığı sezgisel değildi ve çoğu zaman tek bir alana çok uzun süre odaklanmıştı, bu da etrafta çalışmayı sinir bozucu hale getiriyordu. Ve son boss bölümü sıkıcı ve bunaltıcıydı.

GYLT’ler Renkli bir atari salonu ve tozlu bir müze gibi yerlerden gizlice geçerken, ortamlar çok güzel ve nostaljiyi çağrıştırıyor. Ayrıntı düzeyi, ne bulacağımı görmek için her köşeyi aramamı sağladı. Biraz fazla abartılı grafiti var, ancak her hareketinizi takip eden mankenlerden oluşan bir koridor ve korkunç resimlerle dolu bir sanat odası gibi incelikli seçimler, oyunun atmosferine tüyler ürpertici dokunuşlar katıyor. Film müziği, doğru anlarda yükselen ve alçalan güzel bir orkestra müziğiyle gerilimin içine ustaca dokunuyor.

Emily ve kasabanın diğer sakinleri tarafından yazılan günlük girişleri de dahil olmak üzere, oyunun büyük ölçüde yer aldığı okul dışındaki dünyaya kısa bir bakış sağlayan, bulunabilecek koleksiyon parçaları var. Diğer koleksiyon parçaları arasında okulun maskotu olan kafesli kanaryalar ve keşfederken karşılaştığınız gizemli kil figürlerini serbest bırakmak için kullanılabilecek kanlı kuvars yer alıyor.

Bu figürlerin neden orada olduğu hiçbir zaman açıklanmadı ancak yine de oyunun hikayesinde önemli bir rol oynuyorlar. Onlar hakkında daha fazla bilgi sahibi olmayı çok isterdim ve kendimi Emily dışındaki karakterlerden daha fazla günlük girişi isterken buldum. Zorbalık hikayesine çok zaman harcanıyor, ancak kasaba hakkında daha fazla bilgi edinmek güzel olurdu.

Tekila İşleri’ GYLT öngörülebilir ve abartılı bir olay örgüsüyle işi riske atmıyor. Oyunun çıkıp size söylemediğini ortaya çıkaracak pek bir şey yok. Oynanış mekaniği kademeli olarak katmanlanıyor ve siz ilerledikçe gizlilik daha zorlu hale geliyor. GYLT Her ne kadar patron dövüşleri arzulanan bir şeyi bıraksa da sonuçta oynamak tatmin edici. Korkuya yeni başlayanlar veya genç oyuncular için iyi bir başlangıç ​​noktası. Kıdemli korku hayranları kendilerini yetersiz bulabilirler.